• KS
• kwietnia 08 2022
• KULTURA I OŚWIATA
• 715 czytań

Trzy razy "W". Za każdym razem ta obojętna brzmieniowo głoska, uzupełniona kilkoma dodatkowymi, nabiera innego, zabarwionego emocjonalnie, znaczenia. Ot, choćby takiego, jak w poniższych przykładach.

1/ WIOSNA. Najpiękniejsza pora roku niosąca poczucie odrodzenia, porządku, świeżości. Oczekiwana przez wszystkich przyszła i teraz o skrupulatnie wyliczonej przez astronomów godzinie. I jak co roku darzy nas większą ilością promieni słonecznych, cieszy wzrok barwami rozwijającej się roślinności, słuch coraz bogatszymi trelami ptasich głosów. A że czasem sypnie śniegiem? Trudno, wypadek przy pracy. Na szczęście od dawna nie kojarzy się z przednówkowym głodem.

2/ WIELKANOC. Też przychodzi systematycznie, aczkolwiek w nieco zróżnicowanym terminie. Radość wiosenną wzbogaca o przeżycia metafizyczne, religijne. Zmartwychwstanie przyrody uświęca Zmartwychwstaniem Pańskim, wzbudza nadzieję, mobilizuje duchowo i fizycznie. Dekorujemy więc palmowe wiązanki, siejemy rzeżuchę albo modny ostatnio owies, gromadzimy kopy jaj tudzież barwniki do nich, pieczemy/zamawiamy babki, mazurki i inne słodkości, kupujemy, nie zważając na ceny, pęta kiełbas i bochny szynek. Oczywiście odświeżamy też koszyczki, żeby święconka, z figurką baranka w centrum, godnie się prezentowała, gdy zaniesiemy ją do równie pięknie odświeżonej Świątyni. Nie zaniedbamy rzecz jasna i naszych mieszkań – wszak pandemia już nam nie straszna, zatem musimy nadrobić dwuletnie zaległości w sferze odwiedzin. Krótko mówiąc sama radość!

Tu pesymista/realista się zawaha: czyżby? - i wyliczy kilka wątpliwości, ale optymista odpowie: oj tam, oj tam, niespodziewany śnieg szybko stopnieje, a wysokie wydatki pomnożone przez inflację niechybnie zrekompensuje nam władza, znana z cudownego rozmnażania złotówek. Więc cieszmy się, mamy WIOSNĘ, WIELKANOC, śpiewajmy ALLELUJA!
I wszystko byłoby "w porzo", gdyby nie...

3/WOJNA. Co za wojna?, jaka wojna? Światową nawet najstarsi ludzie słabo pamiętają, młodsi znają tylko z filmów, zaś zbrojne awantury świeższej daty toczą się gdzieś daleko i nie muszą nas obchodzić. Wszak stare powiedzenie utrwalone przez poetę stwierdza wyraźnie: "Niech na całym świecie wojna, byle polska wieś zaciszna, byle polska wieś spokojna..." Niestety, tym razem tak się nie da. Nie da się beztrosko wąchać kwiatków, ignorując woń spalenizny unoszącą się z ruin domów, których mieszkańcom odebrano możliwość przygotowania świątecznego śniadania. Trudno cieszyć się wysprzątanym mieszkaniem, czystą pościelą i nowym ubraniem mając świadomość, że gdzieś tam, nie tak znów daleko, tysiące ludzi wegetują w piwnicach bez możliwości spokojnego snu, zmiany bielizny, porządnego umycia się, spożycia przyzwoitego posiłku, nierzadko nawet napicia się czystej wody. W miejsce zaś śpiewu ptaków słyszą huk wystrzałów Niełatwo też godzić się z faktem, że miliony ludzi, zamiast w odwiedziny do krewnych i przyjaciół, idzie na tułaczkę nie znając jej kresu. A to wszystko nie jest następstwem kataklizmu w rodzaju trzęsienia ziemi, wybuchu wulkanu czy egzotycznego tsunami. To "ludzie ludziom zgotowali ten los".
W takiej rzeczywistości łatwo zwątpić w humanistyczne wartości naszego gatunku. Na szczęście istnieją też LUDZIE /pisani wielkimi literami/, którzy starają się naprawiać tę przygnębiającą opinię i, pomagając nieszczęśliwym, przywracają wiarę w człowieka. Chwała Im!
A ja, z okazji tych, mimo wszystko rodzących optymizm, Świąt Wielkiej Nocy, życzę każdemu, w tym i sobie, żebyśmy umieli korzystać z możliwości pomagania potrzebującym. To znakomicie poprawia samopoczucie.

Wesołego Alleluja wzmocnionego satysfakcją z dokonań na polach dobroczynności – Maria Teresa

WIOSENNO – WOJENNA WIELKANOC 2022 roku.


(Foto:pl.freepik.com)