• KS
• grudnia 18 2015
• KULTURA I OŚWIATA
• 4378 czytań

Jeżeli ktokolwiek miał szczęście; modlić się w Bazylice Zwiastowania w Nazaret, zejść do Groty Narodzenia w Betlejem, chodzić po ulicach Jerozolimy, być na Górze Oliwnej, pochylić się nad grobem Pana w Bazylice Grobu Pańskiego i Zmartwychwstania, doskonale wie jakie ten fakt ma znaczenie religijne, historyczne i emocjonalne. W świadomości człowieka pozostaje to na zawsze.


Przeżywając kolejny adwent , który jest ten sam, ale nie taki sam, kierujemy myśli i wspominamy czasy, które już zapisaliśmy w naszej pamięci. Ze względu na to, że przeżywamy na nowo oczekiwania na radosne wydarzenie w dziejach ludzkości; narodziny Syna Bożego z Maryi Dziewicy, przywołujemy minione okresy adwentowe. Nasz papież, św. Jan Pawłeł II nauczał; „Coroczne wspominanie narodzin Mesjasza w Betlejem odnawia w sercach wierzących pewność, że Bóg pozostaje wierny swym obietnicom.”. Już w niedzielę zapalimy czwartą świece na naszym wieńcu adwentowym.

Lotnisko w Katowicach, godzina 13:50, pasażerowie lotu do Izraela w komplecie na swoich miejscach w samolocie, który kołując na pasie startowym, przy kompletniej ciszy i przy pięknej pogodzie, wznosi się na wysokość 10 km, by o godzinie 18:15 wylądować w Ziemi Świętej na lotnisku w Tel Aviv. Jesteśmy w Ziemi Świętej, która do niedawna była dla mnie znana tylko z ewangelicznych opisów i wiadomości geograficznych, stała się rzeczywistością. Ziemia ta w układach geograficznych położona na przejściu między trzema kontynentami, do której obecnie roszczą sobie pretensje trzy wielki religie, w przeszłości i teraz rzadko doznawała pokoju. Tu żyli prorocy i głosili swoje proroctwa o Chrystusie oraz idee sprawiedliwości, pokoju i miłości. Dla chrześcijan jest to ziemia, na której; narodził się Chrystus, żył i cierpiał, ogłaszając Królestwo Niebieskie, czyniąc różne cuda. Wielkim darem było podążanie - Śladami Chrystusa, po tej ziemi.

Pierwsze odczucia, rozgrzanego powietrza, na szczęście łagodzi klimatyzacja w autobusie, którym jedziemy do miasta Maryi i Józefa.

Nazaret - ponad dwa tysiące lat temu, mała osada położona pomiędzy wzgórzami, dziś miasto liczące kilkadziesiąt tysięcy mieszkańców, społeczności arabskiej i żydowskiej, w większości chrześcijańskiej, który ma szczególne znaczenie dla wyznawców Chrystusa. Tutaj bowiem Anioł posłany od Boga; objawił poczęcie Syna. Tu „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas”.


Wejście do groty, gdzie według tradycji pasterze dowiedzieli się o narodzinach Jezusa

Przeprowadzone badania archeologiczne zaowocowały odkryciem domu Maryi na południowym krańcu dawnej wioski, wśród wielu innych grot, które w owym czasie służyły jako mieszkania. Dziś mogliśmy podziwiać grotę nazwaną Grotą Zwiastowania, stanowiącą dolny kościół wspaniałej Bazyliki Zwiastowania. Górny kościół został wzniesiony ku czci Maryi Matce. W obrębie Bazyliki mogłem z pielgrzymami podziwiać obrazy z różnych stron świata, z „wyobrażeniami” Madonny – Maryi przez różne narody. Nas Polaków cieszył na południowej ścianie obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.
„Maryja i Józef ażeby spełnić wolę Cezara Augusta, który wydał rozporządzenie, żeby przeprowadzić spis ludności w całym kraju, udali się z Nazaretu do Judei, miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ażeby dopełnić formalności związanych ze spisem. Kiedy tam przybyli nadszedł czas dla Maryi na rozwiązanie”
I myśmy również idąc „Śladami Chrystusa” po Świętej Ziemi udali się do Betlejem. Oczywiście nasze spotkanie z miejscem narodzenia Jezusa rozpoczęliśmy od „Pola Pasterzy” gdzie według ewangelii przebywali pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Tu na Polu Pasterzy odległym o 3 km od Betlejem, tradycja chrześcijańska umieszcza scenę obwieszczenia pasterzom nowiny o narodzeniu Pana.


Nazaret

Betlejem - Fasada Bazyliki Narodzenia, której z zewnątrz surowe mury stanowią kształt średniowiecznej fortecy, zamknięta jest budowlami trzech klasztorów; franciszkańskiego, greckiego i ormiańskiego, z jednym i to bardzo niskim i wąskim wejściem. Wewnątrz cztery rzędy kolumn z różowego kamienia, zwieńczonych korynckimi kapitelami. W prezbiterium umieszczony jest ikonostas wykonany z drzewa cedrowego. Do Groty Narodzenia prowadzą z dwóch stron kamienne schody. W kolejce do groty, wchłonięci przez niekończącą się kolejkę pielgrzymów, różnojęzycznych, cierpliwie przesuwamy się krok po kroku do Groty Narodzenia. W Grocie przyklękamy, aby pod ołtarzem uczcić pocałunkiem miejsce, narodzenia Jezusa, - oznaczone gwiazdą z inskrypcją; ”Hic de Wirginie Maria Jesus Chrystus Natus est” – Tu z dziewicy Maryi narodził się Jesus Chrystus. Czternaście ramion gwiazdy wskazuje na Dawidowe pochodzenie Jezusa. W Grocie Narodzenia wyróżniają się dwa miejsca; Jedno wskazuje na narodzenie Jezusa i oznaczone jest czternastoramienną gwiazdą, drugie charakteryzuje się kamiennym żłobem.


Gwiazda w Grocie Narodzenia




Nie było miejsca dla Ciebie
W Betlejem w żadnej gospodzie,
I narodziłeś się, Jezu,
W stajni, w ubóstwie i chłodzie.


A dzisiaj czemu wśród ludzi
Tyle łez, jęków i katuszy ?
Bo nie ma miejsca dla Ciebie
W niejednej człowieczej duszy.



Dla wszystkich odwiedzających tę stronę, jej redaktorowi i współpracownikom załączam serdeczne życzenia płynące z Radosnych Świąt Bożego narodzenia, łamiąc się opłatkiem wigilijnym z Grobli - Emil z Gliwic



(mat_fot_emil)