• KS
• marca 23 2016
• KULTURA I OŚWIATA
• 2897 czytań
• 0 komentarzy

Okres Świąt Wielkanocnych jest szczególnym dla katolików, jest on najważniejszym przeżyciem dla wiernych Kościoła Katolickiego.
Przygotowanie do świąt rozpoczyna Środa Popielcowa, od której liczy się czas Wielkiego Postu – duchowego przygotowania chrześcijan do godnego przeżywania świąt Zmartwychwstania Pańskiego.
Czas Wielkiego Postu dobiega końca w Wielki Czwartek, który rozpoczyna Triduum Paschalne: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota, nazywana Wigilią Paschalną, która stanowi najważniejszą część Triduum Paschalnego.

Liturgia Wielkiego Czwartku mówi o ustanowieniu Najświętszego Sakramentu Eucharystii, jako znaku Bożej miłości. Wielki Piątek, to jedyny dzień w roku liturgicznym, w którym nie celebruje się Mszy Świętej, jako że tego dnia Jezus – umierał na krzyżu za nasze grzechy, po czym został złożony w grobie. W Wielką Sobotę Kościół trwa przy Grobie Pańskim, rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa, Liturgia Zmartwychwstania Pańskiego - liturgia eucharystyczna, która wieńczy dzieło zbawienia Jezusa Chrystusa, a jej zakończeniem jest uroczysta Procesja Rezurekcyjna, mająca za zadanie obwieścić światu fakt zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. To fundamenty Kościoła i naszej wiary.

Alleluja! Chrystus Zmartwychwstał – weselcie się i radujcie!

Tradycja

Do nieodłącznych elementów Świąt Wielkanocnych należy obrzęd święcenia pokarmów, którego tradycja sięga VIII wieku. Wierni w Wielką Sobotę przynoszą w koszyczkach wszystko, co powinno się znaleźć na stole w czasie wielkanocnego śniadania. Zawartość wielkanocnego koszyka ma bardzo głęboką symbolikę i ściśle wiąże się z tradycją świąt. Wielkanoc to czas radości, odrodzenia życia i nadziei, dlatego też, w koszyczku nie powinno zabraknąć: baranka, który jest symbolem Chrystusa Zmartwychwstałego, jajek – symbolu odradzającego się życia, chleba – symbolizującego Ciało Chrystusa – pokarmu niezbędnego do życia doczesnego i wiecznego, soli – chroniącej przed zepsuciem – symbolu oczyszczenia i prawdy, chrzanu – symbolizującego siłę fizyczną i witalność, wędlin – oznaczających dobrobyt i zamożność rodziny, wielkanocnej baby– koniecznie przygotowanej własnoręcznie, która symbolizuje: umiejętności, powodzenie i dostatek.

Ponad to, dobrze w koszyczku umieścić ser, który zapewnić ma harmonię i zgodę człowieka z siłami przyrody oraz zapewnić dobrobyt zwierząt domowych, zajączka – będącego symbolem wiosny i budzącej się do życia przyrody (w tradycyjnych przekazach zajączek, który śpi z otwartymi oczami, miał pierwszy zobaczyć Zmartwychwstałego Chrystusa), naczynie z wodą do poświęcenia, która jest symbolem Ducha Świętego.
Kiedy już pokarmy zostały poświęcone, a tradycyjnie, najmłodszy członek rodziny przynosi je do domu, to stają się najważniejszym elementem śniadania wielkanocnego.
(ks)