Okres Świąt Wielkanocnych jest szczególnym dla katolików, jest on najważniejszym przeżyciem dla wiernych Kościoła Katolickiego.
Przygotowanie do świąt rozpoczyna Środa Popielcowa, od której liczy się czas Wielkiego Postu – duchowego przygotowania chrześcijan do godnego przeżywania świąt Zmartwychwstania Pańskiego.
Czas Wielkiego Postu dobiega końca w Wielki Czwartek, który rozpoczyna Triduum Paschalne: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota, nazywana Wigilią Paschalną, która stanowi najważniejszą część Triduum Paschalnego.
Liturgia
Wielkiego Czwartku mówi o ustanowieniu Najświętszego Sakramentu Eucharystii, jako znaku Bożej miłości.
Wielki Piątek, to jedyny dzień w roku liturgicznym, w którym nie celebruje się Mszy Świętej, jako że tego dnia Jezus – umierał na krzyżu za nasze grzechy, po czym został złożony w grobie. W
Wielką Sobotę Kościół trwa przy Grobie Pańskim, rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa,
Liturgia Zmartwychwstania Pańskiego - liturgia eucharystyczna, która wieńczy dzieło zbawienia Jezusa Chrystusa, a jej zakończeniem jest uroczysta Procesja Rezurekcyjna, mająca za zadanie obwieścić światu fakt zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. To fundamenty Kościoła i naszej wiary.
Alleluja! Chrystus Zmartwychwstał – weselcie się i radujcie!
Tradycja
Do nieodłącznych elementów Świąt Wielkanocnych należy obrzęd święcenia pokarmów, którego tradycja sięga VIII wieku. Wierni w Wielką Sobotę przynoszą w koszyczkach wszystko, co powinno się znaleźć na stole w czasie wielkanocnego śniadania. Zawartość wielkanocnego koszyka ma bardzo głęboką symbolikę i ściśle wiąże się z tradycją świąt. Wielkanoc to czas radości, odrodzenia życia i nadziei, dlatego też, w koszyczku nie powinno zabraknąć:
baranka, który jest symbolem Chrystusa Zmartwychwstałego,
jajek – symbolu odradzającego się życia,
chleba – symbolizującego Ciało Chrystusa – pokarmu niezbędnego do życia doczesnego i wiecznego,
soli – chroniącej przed zepsuciem – symbolu oczyszczenia i prawdy,
chrzanu – symbolizującego siłę fizyczną i witalność,
wędlin – oznaczających dobrobyt i zamożność rodziny,
wielkanocnej baby– koniecznie przygotowanej własnoręcznie, która symbolizuje: umiejętności, powodzenie i dostatek.
Ponad to, dobrze w koszyczku umieścić
ser, który zapewnić ma harmonię i zgodę człowieka z siłami przyrody oraz zapewnić dobrobyt zwierząt domowych,
zajączka – będącego symbolem wiosny i budzącej się do życia przyrody (w tradycyjnych przekazach zajączek, który śpi z otwartymi oczami, miał pierwszy zobaczyć Zmartwychwstałego Chrystusa),
naczynie z wodą do poświęcenia, która jest symbolem Ducha Świętego.
Kiedy już pokarmy zostały poświęcone, a tradycyjnie, najmłodszy członek rodziny przynosi je do domu, to stają się najważniejszym elementem śniadania wielkanocnego.
(ks)
Komentarze: bieżące