• KS
• października 29 2013
• KULTURA I OŚWIATA
• 9440 czytań
• 2 komentarze

Kult zmarłych znany jest od początków świata. Już starożytni Grecy ,Rzymianie i Egipcjanie wierzyli, że istnieje życie pozagrobowe.
Według plemion Celtyckich a wywodzących się z Irlandii i Walii umarłych w danym roku należy uroczyście" wypędzić" z miasta czy osiedla.
Tym dniem jest do dziś 31 pażdziernika tzw. "Halloween".

Tego dnia po zmierzchu dzieci przebieraja się w kolorowe stroje , zakładają maski i pod nadzorem starszych odwiedzają każdy dom gdzie świeci się światło na znak, że drzwi stoją otworem.

Mieszkańcy obdarowują dzieci wrzucając im do pojemników słodycze. Dorośli wieczorem urządzają zabawy taneczne aby na wesoło pożegnać tych, co od nas odeszli do wieczności.

W kościele Chrześcijańskim Dzień 1 listopada ustanowiony został w VII wieku przez papieża BONIFACEGO IV dla uczczenia wszystkich co dostąpili świętości.
W Polsce jest to dzień 1 listopada - Wszystkich Świętych wolny od pracy i w tym szczególnym dniu odwiedzamy cmentarze i składamy kwiaty na grobach naszych najbliższych: rodziców, nauczycieli i wychowawców oraz przyjaciół.



W pamięci zachowujemy wszystkich, z którymi żyli przed nami i z którymi wiązały nas więzi rodzinne, a nawet naszych przodków bowiem oni przedłużyli nam życie na ziemi.

Uroczystości pogrzebowe w kościele katolickim odbywają przez odprawienie mszy św. - pożegnalnej. Trumna ze zwłokami, odkryta lub nie, w zależności od decyzji rodziny.

Po mszy w orszaku samochodów z włączonymi światłami, ciało w trumnie odprowadzane jest na miejscowy cmentarz. Ruch uliczny w tym czasie jest wstrzymany przez patrol policyjny lub grzecznościowo przez samych kierowców.

Natomiast w przypadku spopielania ciała uroczystość kończy się w kościele, a trumnę ze zwłokami zabierają celebransi do krematorium po czym prochy na drugi dzień zwracają rodzinie w specjalnym pojemniku wg. zamówionego wzoru.



Po pochówku na cmentarzu lub po mszy w kościele uczestnicy uroczystości proszeni są na poczęstunek tzw."stype" do sali parafialnej lub restauracji, a czesem do domu, gdzie żył i mieszkał zmarły.

Dzień Zaduszny- 2 listopada wprowadzono do liturgii w 1048 roku w klasztorze Benedyktynów we Francji. Od I wojny światowej mając na uwadze ogromne straty ludzkie, ten zwyczaj oddawania czci wszystkim bez względu na wiare i wyznania rozpowszechniono na cały kościól rzymsko-katolicki.

W prawosławiu podobne święto obchodzi się w pierwszą NIEDZIELE po zesłaniu DUCHA Świetego na Apostołow w okresie Wielkanocnym.
W większości wyznań i kościołow rodzina zawiadamia o śmierci członka rodu i o miejscu odbywania modłów w Domu Pogrzebowym. Tam w oznaczonym dniu i godzinie najbliżsi i przyjaciele przybywają aby oddać ostatni hołd zmarłemu i odprawiają modlitwy oraz mowy pożegnalne. W tym czasie trumna ze zwłokami" denata" odkryta ustawiona jest w przedsionku a obecni wpisują się do księgi pamięci. Ceremonia pożegnania kończy się posiłkiem w postaci kawy czy ciastka na stojąco.

W kościele anglikańskim ciało w większości ulega k r e m a c j i a prochy pozostawia się w ozdobnej "szkatułce" w okienku za szkłem w "MAUZOLEUM" - specjalnie na tą okoliczność wybudowanym na cmentarzu lub innym miejscu. Czasami zgodnie z decyzją najbliższych lub wg.życzenia zmarłego pochówku dokonuje się wg. tradycji czyli w trumnie na cmentarzu.



Odwiedziny grobów lub prochów odbywają się przez cały rok w dowolnym czasie indywidualnie przy płycie lub okienku tam pochowanego.

W kościele katolickim ogłasza się dzień wspólnych odwiedzin z księdzem w okresie dogodnym dla parafian w okresie całego roku kalendarzowego ale przeważnie przed Dniem Wszystkich Świętych.

Cmentarze bez nagrobków ułatwiają koszenie trawy a tym samym utrzymania porządku na miejscu wiecznego spoczynku dla wszystkich bez względu na wiare i wyznanie. W większych metropoliach wyłączone są tylko aleje/distrykty/dla innych grup i narodowości zgodnie z ich kulturą.



Nam żyjącym na tym ziemskim padole pozostaje żyć w zgodzie z Ludżmi i naturą aby godnie odejść z tego świata i pozostawić dobre wspomnienia.

Zdzisław